‘Mental toughness is a lifestyle.’
Vol goede moed ben ik inmiddels aan de trainingen begonnen voor de Backyard ultra-run.
Dit keer doe ik dat niet alleen: mijn zwager en goede vriend Jörgen zal mij vergezellen in de aanloop naar en tijdens de run. Dit is niet de eerste keer dat we samen lopen; we zijn dikwijls een fysieke uitdaging aangegaan, te denken aan Viking runs, Iron viking en de 4 x 4 x 48 challenge van mijn persoonlijke voorbeeld, Goggins.
Jörgen loopt een stuk makkelijker dan ik. Afgelopen jaren hebben we minder samen gesport dan dat we zouden willen – dit had te maken met de opbouw van mijn sportschool en lichamelijke klachten aan zijn kant. Jörgen heeft daarentegen naast het lopen ook flink gewandeld en samen met mijn jongere zus diverse wandelmeerdaagsen volbracht.
Het geeft inspiratie en energie om (samen) met een doel bezig te zijn met de Backyard ultra-run en elkaar te kunnen helpen beter te worden. Ik kijk er naar uit om met hem te starten.
Afgelopen weken hebben we de kilometers al flink opgevoerd – het disciplinepunt zit hem hier vooral in het niet te snel en te veel willen opbouwen. Doe je dat wel, dan krijgen de pezen er flink van langs, mede door de progressieve belasting.
En tussen jou en mij: in het verleden ben ik daar wel eens te fanatiek én eigenwijs in geweest. Ik dacht destijds dat 30% opbouw per week ook prima kon. Je voelt hem (letterlijk) al aankomen: het gevolg waren peesontstekingen. Jammer en onnodig. Gelukkig weet ik nu beter, onder andere door meer levenservaring… We trainen flink en hebben ook trainingen vanuit de sportschool geïntegreerd. De basis van de krachttrainingen zijn veelal hetzelfde, maar de specifieke oefeningen geven ook wel weer een nieuwe prikkel.
Ik kijk uit om samen met Jörgen te gaan vlammen. De volgende blog stel ik mijn vader voor, hij is de reden dat ik deze uitdaging aan ga. Lezen jullie mee? Wil je helpen? Doneer dan direct! .