‘I don’t stop when I’m tired, I stop when I’m done.’

Omdat ik graag een goed doel aan mijn sportprestaties koppel, heb ik al vaker geld ingezameld voor onder andere Ronald McDonald huis, Het Vergeten Kind of KIKA. 

De afgelopen jaren zijn er veel mensen in mijn omgeving getroffen door een vorm van kanker. Gelukkig herstelden de meesten, maar tot groot verdriet hebben we ook afscheid moeten nemen van dierbaren. Ik heb van dichtbij meegemaakt wat deze vreselijke ziekte met mensen doet. 

Dit jaar is ook bij mijn vader kanker geconstateerd. Hij strijdt dapper tegen de ziekte, met een houding die ik enkel kan bewonderen. Hij is een voorbeeld voor mij en vele anderen. 

Onderdeel van mijn levensfilosofie is dat op zijn tijd stevig afzien en (zelfgekozen) pijn ervaren, je helpt met dingen in perspectief te plaatsen en je dankbaarheid voor de ‘gewone’ dingen in het leven vergroot. 

Daarom is het tijd om mijzelf opnieuw mentaal en fysiek uit te dagen, waarbij ik door pijn en mentale weerstand heen ga. 

De uitdaging wordt een Backyard-Ultra run, waarbij elke deelnemer ieder uur een ronde van 6.7056 kilometer af moet leggen. Ik wil dit 24 uur volhouden, wat resulteert in een totaal van 160 kilometers. Dit vraagt enorm veel op fysiek vlak, maar ook zeker op mentaal gebied. De rondes staan voor mij symbool voor de behandelingen waar kankerpatiënten doorheen moeten gaan. Hoe zwaar de vorige behandeling ook was – de volgende staat gepland en moet worden ondergaan.

Dit is een manier waarmee ik anderen kan inspireren en motiveren en bovenal om iets bij te dragen aan het KWF. Het doel is om zoveel mogelijk geld op te halen voor onderzoek en behandelingen van kanker. 

Periodiek zal ik mijn avonturen delen op deze pagina. Nu de vraag aan jou, lezer. Wat ga je doen? Zet je ook een actie op touw of doneer je? Elke euro helpt. Knok jij mee?